40 lat temu, w 1980 roku, Citroën wprowadził na rynek 8000 sztuk limitowanej wersji 2CV. Model ten dostał nazwę 2CV 6 Charleston. Samochód kosztował 24 800 franków. Jak podano w opublikowanym wówczas komunikacie prasowym: „aby zadowolić purystów 2CV, przednie reflektory są okrągłe i zostały umieszczone w czerwonej obudowie”. Z szykownym, a zarazem ekstrawaganckim stylem, 2CV 6 Charleston reprezentował najwyższy poziom wykończenia oraz największą moc wśród wszystkich wersji tego modelu. Po wersji 2CV Spot z 1976 roku, 2CV 6 Charleston otworzył nowy rozdział serii specjalnych.
2CV 6 Charleston cechuje się urokiem i prostotą 2CV, lecz łączy je z odrobiną radości i elegancji, które idealnie do niego pasują. Niepowtarzalne dwukolorowe nadwozie, którego kolory oddziela zaokrąglona linia, odwołuje się do linii oryginalnego prototypu 2CV z 1939 roku. Ciemniejszy kolor pokrywa panele podwozia, nadkola oraz dach do górnej części przedniej szyby. Jaśniejszy kolor z kolei pokrywę bagażnika, maskę silnika, elementy podszybia, a także obramowanie przedniej szyby oraz kół. Nad szybami dwa białe paski tworzą zakrzywioną krawędź, a nad nią chromowana listwa maskuje odprowadzenie wody znad drzwi. W Charlestonach w serii limitowanej obudowy przednich świateł były w kolorze Czerwony Delage. W masowo produkowanych modelach obudowy były chromowane. Zderzaki polakierowano na metaliczny szary, a kwadratowa naklejka z nazwą modelu znajdowała się na klapie bagażnika. Panele boczne zostały wyposażone w chromowane listwy. Zapożyczone z Dyane kołpaki również były chromowane. Deska rozdzielcza przypomina wykończenie znane z 2CV 6 Club. Zastosowano tu duży prędkościomierz i prostokątne przyciski do uruchamiania wycieraczek, świateł awaryjnych oraz kontrolkę płynu hamulcowego. Jednoramienna kierownica to również element wyposażenia stosowany w wysokiej klasy modelach 2CV od 1976 roku. W samochodzie zamontowano dwie osłony przeciwsłoneczne. Osłona po stronie pasażera ma wbudowane lusterko. Za nimi znajdują się dwa małe zaczepy pozwalające odblokować dach kabrioletu i otworzyć go od wewnątrz.
Drzwi od wewnątrz są pokryte szarym materiałem, a czarny plastikowy panel z przetłoczeniem na uchwyt do otwierania drzwi, który jednocześnie maskuje zamek, otacza klamkę, aby ułatwić zamykanie drzwi samochodu. Edycja limitowana 2CV 6 Charleston jest wykończona tapicerką w pepitkę, a wersje produkowane masowo wykończono szarą tapicerką ze wzorem w kształcie rombów.
W przeciwieństwie do 2CV 6 Club i Spécial, w tej wersji niedostępne jest sprzęgło odśrodkowe. Od dnia premiery, przez cały cykl życia modelu, silnik 2CV 6 Charleston nie został poddany żadnym istotnym zmianom. Samochód był oferowany z silnikiem A06/635 o mocy 29 KM DIN przy momencie obrotowym 5750 obr./min. Te osiągi udało się uzyskać poprzez dodanie w 1978 roku dwugardzielowego gaźnika Solex 26/35 CSIC. Poza tym montowany w samochodach od 1970 roku silnik o pojemności 602 cm3 miał właściwie niezmienioną specyfikację. Stosunek średnicy cylindra do skoku tłoka nadal wynosił 74x70 mm, co zapewniło stopień sprężania na poziomie 8,5 i moment obrotowy 4 mkg przy 3500 obr./min. Instalacja elektryczne 12 V obejmowała alternator 28 A, który napędzał za pomocą paska klinowego dziewięciołopatkowy wentylator układu chłodzenia. Zawieszenie kół przednich było sprzężone z kołami tylnymi za pomocą sprężyn śrubowych. Hamulce bębnowe z przodu i z tyłu miały jednoobwodową pompę hamulcową.
Chociaż jego wykończenie zostało zapożyczone z modelu Club, 2CV 6 Charleston wyróżniał się specjalną tapicerką i okrągłymi przednimi światłami, zaprojektowanymi na wzór reflektorów modelu 2CV Spécial.
W kolejnym roku, w lipcu 1981, seria limitowana stała się tak popularna, że przestano ograniczać jej produkcję: od tego momentu wersja masowo produkowana w zakładzie w Levallois weszła na stałe do gamy Citroëna. Wersja wielkoseryjna różniła się od edycji limitowanej chromowanymi przednimi reflektorami i szarą tapicerką z motywem rombów.
Produkcja była kontynuowana w 1988 roku w zakładzie Mangualde w Portugalii. Modele produkowane w tym zakładzie można łatwo rozpoznać po oknach, na których umieszczona jest nazwa hiszpańskiego producenta szkła „Covina”.
27 lipca 1990 roku o 16:30, ostatni samochód 2CV opuścił linię produkcyjną zakładu Mangualde. Był to model 2CV 6 Charleston w kolorach Szary Nocturne i Szary Cormoran. To 5 114 969. i jednocześnie ostatni wyprodukowany egzemplarz 2CV.
2CV nadal jest ikoną motoryzacji i ulubieńcem wielu kolekcjonerów z całego świata. Charleston przyczynił się do sukcesu modelu przez ostatnie 10 lat produkcji.
W sklepie lifestylowym Citroëna nadal można kupić trzycalową miniaturę Charlestona
Dane techniczne:
Długość 3,83 m Szerokość: 1,48 m Wysokość: 1,60 m
Rozstaw osi: 2,40 m
Liczba siedzeń: 4
Silnik: A06/635 Pojemność skokowa: 602 cm3, Średnica cylindra: 74 mm, Skok tłoka: 70 mm, Stopień sprężania: 8,5,
Moment obrotowy: 4 mkg przy 3500 obr./min.
Moc silnika: 29 KM DIN przy 5750 obr./min.
Opony: 125/15
Stosunek masy do mocy: 17,0
Masa własna pojazdu: 560 kg
Tylne hamulce: hamulce bębnowe, a po 1982 roku hamulce tarczowe. Przednie hamulce: hamulce bębnowe. Hamulec ręczny: mechaniczny (przednie hamulce)